نویسنده: دیوید شریعتمداری
منبع: گاردین
برگردان: هادی عبادی
اگر تاکنون چیزی درباره کاخ سفید در دوران ترامپ بدون تغییر باقی مانده باشد، به‌کارگیری افراد در پست‌هایی است که برای آن‌ها مناسب نیستند. حتی بیش از آن باید به این مطلب اشاره کرد که در اغلب موارد بدترین گزینه ممکن برای ایفای نقش انتخاب شده است. انتخاب مایکل فلین یکی از اشتباهات بود، انتخاب فردی به‌عنوان مشاور امنیت ملی که آشکارا با دولت روسیه رابطه داشت؛ همچنین انتخاب چندین فارغ‌التحصیل گلدمن شاس برای نظارت بر مقررات مالی و انتخاب جف شسنز به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی در زمینه حقوق، فردی که به فیلم «دیوانگی ماری‌جوانا» به‌عنوان تفسیر دقیق مسائل اجتماعی نگاه می‌کند.
در آخرین مثال از این نوع موارد، استفن میلر که یکی از معماران تلاش تیم ترامپ برای محدودیت مسلمان‌هاست به‌عنوان نویسنده اصلی نطق دیروز رئیس‌جمهور امریکا در نظر گرفته شده که ترامپ در آن تلاش داشت تا «پیام دوستی، امید و عشق» را ابراز کند. او این‌چنین ادامه داد که جنگ علیه تروریسم، «نبردی میان مجرمان وحشی که به دنبال از بین بردن حیات انسانی هستند و مردمی است که می‌خواهند زندگی و مذهب خود را حفظ کنند.» او حتی از به‌کار بردن عبارتی اجتناب کرد که باراک اوباما و هیلاری کلینتون را برای عدم کاربرد آن سرزنش می‌کرد: «تروریسم رادیکال اسلامی.»
رویکرد جدید میلر با هر آنچه درباره او و حامی درازمدت او یعنی استیو بنن می‌شناسیم تفاوت دارد. تقریباً همه اظهارات ترامپ نیز با گفته‌هایش در ریاض تفاوت دارد . او در اکتبر سال پیش سعودی‌ها را به‌عنوان افرادی نامید که از زنان نفرت دارند و افراد هم‌جنس‌گرا را از بلندی ساختمان‌ها پرت می‌کنند. او این هفته از پادشاه آن‌ها مدال دریافت کرد.
پس معنای واقعی سخنرانی او چه بود؟ ترامپ قطعاً اعتقاد دارد که داعش باید نابود شود؛ اما به‌کارگیری زبان نرم‌تر باعث می‌شود تا سایر نیروها نیز همکاری کنند. اینکه رئیس‌جمهور به‌آسانی تحت تأثیر قرار می‌گیرد را می‌توان «اثر پیش‌فرض» نامید. این تأثیر را درباره کره شمالی نیز می‌بینیم: تصمیم پرسروصدای ترامپ به‌تدریج جهت اخذ طرحی آشنا نادیده گرفته شد. به کمپین رد عربستان نیز به‌علت توافقات سیاسی و نظامی بی‌توجهی شد.
به‌هرحال این یک خطای استراتژیک است. در حالی که ترامپ از کشوری دیدن می‌کرد که زنان حق رانندگی ندارند، ایرانی‌ها در حال جشن‌گرفتن انتخاب مجدد حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری بودند. با وجودی که ایران کشوری است که به‌شدت از آن انتقاد می‌شود، به رژیم‌های حاشیه خلیج‌فارس گفته شد: «ما برای کسی سخنرانی نمی‌کنیم». از این وضعیت نمی‌توان به لحاظ اخلاقی دفاع کرد. طرفداری از عربستان سعودی و دشمن شمردن ایران هیچ کمکی به هدف مبارزه با افراط‌گرایی نمی‌کند. اگرچه عربستان ظاهراً در ائتلاف ضد داعش شرکت کرده، کتاب‌های دولتی این کشور در مدارس تحت کنترل داعش قابل‌استفاده هستند. این کشور قبلاً شورشیان مسلح در سوریه را موردحمایت قرار داده و همچنان با روش‌های مختلف به صدور نگاه افراط‌گرایانه از اسلام می‌پردازد.
شنبه‌شب ترامپ در کاخ مورابا به رقص شمشیر پرداخت و چهره عجیبی به خود گرفت؛ چنان‌که گویی به مجلسی نادرست دعوت شده است. چهره عجیب‌تر متعلق به استیو بنن بود که در کنار مدرس ارشد اسلام‌گرا نشسته بود. این دو نفر در حالی پای به کاخ سفید گذاشتند که تصویری سیاه‌وسفید از دنیا ترسیم کردند. البته که وقتی تلاش می‌کنند مسائل واقعی را حل کنند، عجیب و ریاکارانه به‌نظر برسند. شاید آن‌ها بدترین گزینه‌های ممکن برای شغل خود باشند.
