برخیز و اول تو بکش

احتمالاً خواننده این کتاب، تاریخ قتل‌هایی که توسط سرویس‌های امنیتی اسرائیل انجام‌شده را با وحشت مطالعه می‌کند. بخش زیادی از حقیقت همچنان محرمانه بوده و قسمت زیادی از آنچه ارائه‌شده نیز محل منازعه است. رونن برگمن، نویسنده کتاب نیز این امر آگاه است. بر اساس اطلاعات ارائه‌شده در این کتاب، او حتی بیش از آنچه لازم است، می‌داند. در سال ۲۰۱۱، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح اسرائیل او را متهم به جاسوسی کرد؛ تاریخ‌نگاری که با موساد کار می‌کرد، به برگمن گفت: «حتی اگر همه با تو همکاری کنند، من از چنین امری اجتناب خواهم کرد. من هم از تو و هم از هر کسی که شماره من را به تو داده، متنفرم.»
با این وجود، برگمن که روزنامه‌نگاری در اسرائیل است، صدها مصاحبه با رهبران سیاسی و رؤسای سرویس‌های امنیتی انجام داده است. او پس از انجام این مصاحبه‌ها به این واقعیت بی‌رحمانه پی برد: «اسرائیل از زمان جنگ جهانی دوم به بعد، بیش از هر کشور دیگر غربی ترور انجام داده است.» با وجود این تاریخ خونین، برگمن به‌عنوان خبرنگاری تحقیقی هرگز به این پرسش بی‌توجهی نمی‌کند که آیا بازماندگان یک نسل‌کشی مجازند برای حفظ حیات به هر اقدام جنایت‌کارانه‌ای دست بزنند یا خیر.
در بعضی از موارد نیز چنین عملیاتی فاش می‌شوند. برگمن در این کتاب چند عملیات را ذکر می‌کند که کاملاً ناموفق بودند. یکی از آن‌ها، طرحی با نام «کاندیدای منچوری» بود و قرار بود زندانی فلسطینی را با استفاده از هیپنوتیزم به اموری جهت ترور برای موساد تبدیل کنند. پس از اینکه او را مسلح کردند و به مأموریت فرستادند، او فوراً به پاسگاه پلیس فلسطینیان رفت و اعلام کرد اسرائیلی‌ها قصد داشتند او را مغزشویی کنند.