بدون دیدگاه

برنامه‌های مخفی جنگ ایالات‌متحده و اسرائیل

مصاحبه کانال یوتیوب Deep Dive Politic با جفری ساکس
ترجمه: شبنم کاظمی

( Jeffrey D. Sachs اقتصاددان، استاد دانشگاه و نویسنده که به دلیل کارش در توسعه پایدار، فقرزدایی و سیاست اقتصادی جهانی شناخته شده است. او استاد دانشگاه کلمبیاست و در آنجا به عنوان مدیر مرکز توسعه پایدار و شبکه راه‌حل‌های توسعه پایدار سازمان ملل فعالیت می کند. ساکس همچنین مشاور ویژه چندین دبیر کل سازمان ملل بوده و نقش مهمی در شکل دادن به برنامه‌های توسعه جهانی از جمله اهداف توسعه هزاره (MDGs) و اهداف توسعه پایدار (SDGs) داشته است. جفری ساکس از منتقدان سرسخت سیاست خارجی ایالات‌متحده، به‌ویژه در زمینه درگیری اسرائیل و فلسطین بوده است. انتقادات او اغلب بر آنچه او به‌عنوان فقدان انصاف، بی‌طرفی و پایبندی به قوانین بین‌المللی در سیاست ایالات‌متحده در قبال منطقه می‌داند متمرکز است.)

در این ویدئو به اظهارات جنجالی جفری ساکس می‌پردازیم که برنامه‌های پنهان ایالات‌متحده و اسرائیل را در مورد استراتژی‌های نظامی‌شان آشکار می‌کند. ببینیم چرا گزارش‌ها حاکی از آن است که نتانیاهو نگران امنیت خود است و این چه معنایی برای روابط بین‌الملل، به‌ویژه با ایران دارد. به ما بپیوندید تا پیامدهای این افشاگری‌ها و تأثیر بالقوه آن بر صلح جهانی را تحلیل کنیم.

– نخست‌وزیر نتانیاهو از شرکت در مراسم تحلیف رئیس‌جمهور ترامپ خودداری کرد. شاید می‌ترسد سوار هواپیما شود؟ شاید از آمدن به اینجا می‌ترسد؟ یا نگران این است که هواپیمایش مجبور شود در جایی فرود بیاید که او را دستگیر کنند، اما واضح است که انتقاد قاطعانه شما، توسط بسیاری از مردم در سراسر جهان پذیرفته شده و مورد استقبال رئیس‌جمهور هم قرار گرفته و به‌عنوان تکنیکی برای مذاکره استفاده شده است؛ بنابراین اگر توافقی برای آزادی گروگان‌های اسرائیلی و گروگان‌های فلسطینی انجام شود، هم جو بایدن اعتبار آن را خواهد گرفت و هم دونالد ترامپ، اما شما کسی هستید که باعث وقوع این رویداد شده است.
+ نه… اما به نظر من اگر توافقی صورت گرفته، نشان‌دهنده این است که ایالات‌متحده نیازی ندارد سیاست خارجی کشور دیگری را دنبال کند. ایالات‌متحده می‌تواند سیاست خودش را دنبال کند. این توافق دستاورد دونالد ترامپ است. متأسفانه جو بایدن در این سال‌ها کاری را که کشورهای دیگر می‌گفتند انجام می‌داد. این آتش‌بس باید مدت‌ها پیش انجام می‌شد و اگر این اتفاق بیفتد که باید بیفتد، نتیجه فشارهایی است که باید مدت‌ها پیش اعمال می‌شد. این یک نکته اساسی است. ما نه‌تنها در مورد جنگ در خاورمیانه، بلکه در مورد جنگ در اوکراین نیز در این مورد بحث کرده‌ایم. اگر سیاست خارجی کشور؛ یعنی سیاست خارجی ایالات‌متحده را به یک دولت دیگر بسپاریم و بگوییم همه کارهایی که ما می‌کنیم، توسط اوکراینی‌ها یا توسط اسرائیلی‌ها تعیین می‌شود، باور کنید به چیزی که به نفع ایالات‌متحده است نمی‌رسیم، حتی به چیزی که در جهت منافع واقعی آن کشورهای دیگر باشد، هم نمی‌رسیم. چیزی که به دست می‌آوریم شاید به نفع چند سیاستمدار در آن کشورها باشد که ایالات‌متحده را در اختیار خود دارند، اما این بدان معنا نیست که آن‌ها صادقانه به کشورهایشان خدمت می‌کنند. رئیس‌جمهور ایالات‌متحده باید به سایر دولت‌ها بگوید: «نه، شما سیاست خارجی ما را تعیین نمی‌کنید.» من امیدوارم از این به بعد همین اتفاق بیفتد. مدت زیادی است ایالات‌متحده به شکلی مضحک به ضرر خودش کار کرده است و نتیجه انزوای دیپلماتیک، جنگ‌های بی‌پایان بوده است. شاید در این مرحله بتوانیم تغییری ایجاد کنیم.
– من این سؤال را با زبان شوخی مطرح می‌کنم، اما آیا از نخست‌وزیر نتانیاهو یا رئیس‌جمهور منتخب ترامپ خبری دارید؟
+ خوب، کنایه خوبی بود. من غیرمستقیم در تروث سوشال از رئیس‌جمهور ترامپ خبری شنیدم. روش جالبی برای خبر گرفتن بود. از نخست‌وزیر نتانیاهو خبری نداشتم، اگرچه از یکی از وزیرهایش شنیدم که پس از مصاحبه‌ای که با تاکر کارلسون داشتم به‌شدت به من حمله کرده است. خوشحالم از اینکه در رسانه‌های اسرائیلی پاسخ دادم که چیزهایی که گفته‌ام به هیچ وجه علیه اسرائیل نیستند. انتقادهای من علیه دولتی است که به اهداف مردم خود خدمت نمی‌کند و به صلح جهانی آسیب می‌زند و متأسفانه نتانیاهو مدتی طولانی است که همین کار را می‌کند.
– شما چیزی را گفتید که با چشم خودتان مشاهده می‌کردید. اینکه پشت هر جنگی که ایالات‌متحده اخیراً در خاورمیانه انجام داده، -جنگ‌هایی بی‌ثمر، بی‌فایده و مخرب- شخص نتانیاهو بوده است. وقتی ترامپ گفت نتانیاهو یک حرامزاده واقعی و کثیف است، آشکارا پیامی به او فرستاد: «شاید من بهترین دوست اسرائیل باشم، اما قرار نیست مثل جو بایدن به من هم بگویید چطور سیاست خارجی امریکا را اداره کنم». در چه تاریخی در کمبریج سخنرانی کردید؟ سال ۲۰۲۴؟
+ سال ۲۰۲۴ بود. تاریخ آن دقیق یادم نیست. سفر کوتاهی به بریتانیا داشتم. فرصتی پیش آمد تا به آکسفورد و کمبریج بروم و با دانشجویان آنجا ملاقات کنم. آن‌ها به سیاست خارجی علاقه‌مند بودند. چرا این همه جنگ وجود دارد؟ چرا این خطر همچنان در حال افزایش است؟ درباره این‌ها حرف زدم. ما حالا اطلاعات زیادی از شرکت‌کنندگان در جنگ عراق داریم. می‌دانیم نتانیاهو چطور وارد شد و حامی بزرگ این جنگ بود. متأسفانه، می‌دانیم لابی اسرائیل چه نقشی در شعله‌ور کردن این جنگ، جنگی با بهانه‌های دروغین ایفا کرد. باز هم متأسفانه می‌دانیم که یک استراتژی سیاسی اساسی وجود دارد که به سندی به نام «جدایی پاک» در سال ۱۹۹۶ برمی‌گردد، زمانی که نتانیاهو با مشاوران سیاسی امریکایی برای اولین بار نخست‌وزیر اسرائیل شد. جدایی پاک، جدایی از فرآیند بین‌المللی «زمین برای صلح» بود. زمین برای صلح، ایده‌ای که بر اساس آن یک دولت فلسطینی در کنار اسرائیل و مطابق با قوانین بین‌المللی تشکیل می‌شد و صلح در این چارچوب محقق می‌شد. نتانیاهو با قدرت به دنبال این بود که از تشکیل یک دولت فلسطینی جلوگیری کند. این برخلاف قوانین بین‌الملل بود. ادعا بر سرزمین و حکمرانی بر میلیون‌ها فلسطینی. ادعای او این بود که ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم، چون این کار را با شما، ایالات‌متحده انجام می‌دهیم و دولت‌هایی را که با سیاست‌های ما مخالف‌اند، سرنگون خواهیم کرد و وقتی حماس یا حزب‌الله یا گروه‌های دیگر با اسرائیل می‌جنگند، دولت‌های منطقه‌ای را که از آن‌ها حمایت می‌کنند، سرنگون خواهیم کرد. شما باید با آن‌ها وارد جنگ شوید. ایده همین بود؛ و چه ایده‌ای هم بود! به جای دیپلماسی و توافق بر اساس صلح… اسرائیل گفت: نه، نه، ما کل سرزمین را می‌گیریم. شما باید بجنگید تا ما کل سرزمین را بگیریم.
اکنون ما با دولت جدیدی در امریکا روبه‌رو هستیم که در گذشته با رئیس‌جمهور ترامپ، حمایت بسیار قوی و بی‌قیدوشرطی از اسرائیل نشان داده است و بسیاری از اطرافیان رئیس‌جمهور ترامپ در گذشته گفته‌اند: «بله، ما می‌توانیم مسئله فلسطین را نادیده بگیریم، چون دولت‌های دیگر در منطقه، به‌ویژه عربستان سعودی، با اسرائیل صلح می‌کنند و به فلسطینی‌ها اهمیتی نمی‌دهند. اهمیتی نمی‌دهند که یک دولت فلسطینی وجود دارد یا نه. آن‌ها اهمیتی نمی‌دهند که اسرائیل در حال اشغال یک سرزمین است یا جنگ‌های کاملاً وحشیانه و غیرضروری راه انداخته و ده‌ها هزار نفر را می‌کشد، آن‌ها اهمیتی نمی‌دهند، اما این اشتباه است. آنچه رئیس‌جمهور ترامپ قرار است هنگام ورود به دفتر خود در چند روز آینده با آن روبه‌رو شود و فکر می‌کنم که خودش هم می‌داند، این است که دولت عربستان سعودی که متحد مهمی برای ایالات‌متحده است، به‌وضوح می‌گوید: «ما می‌توانیم در خاورمیانه صلح داشته باشیم. ما می‌توانیم با اسرائیل روابط عادی داشته باشیم و این خونریزی را پایان دهیم، اما این مستلزم وجود یک دولت فلسطینی است که در کنار دولت اسرائیل در صلح زندگی کند. سال‌هاست که تمام جهان، به‌جز دولت اسرائیل و امریکا همین را می‌گویند. دولت اسرائیل تحت رهبری نتانیاهو و دولت ایالات‌متحده، تحت رهبری بایدن که هر کاری را که نتانیاهو می‌گفت، انجام می‌داد.
بنابراین ما سیاست خارجی‌مان را واگذار کردیم. اسرائیل تحت رهبری نتانیاهو یک سیاست خارجی افراطی را دنبال کرد. جنگ گسترش یافت. نتانیاهو شرط بسته بود که وقتی رئیس‌جمهور ترامپ به قدرت برسد، نه‌تنها جنگ گسترش می‌یابد، بلکه ایالات‌متحده علیه ایران وارد جنگ خواهد شد. ایران آخرین مورد در لیست نتانیاهو است که ایالات‌متحده تاکنون با آن نجنگیده است، اما رئیس‌جمهور ترامپ از هر کشوری در منطقه، از سعودی‌ها، از تمام کشورهای خلیج فارس، از مصر، از اردن، از دولت جدید لبنان، از ترکیه و از ایران _بله، از ایران. من این را مستقیماً در گفت‎وگوهای با رهبران آن کشور شنیده‌ام- فقط یک چیز می‌شنود: صلح ممکن است. روابط عادی با اسرائیل ممکن است، اما فقط در صورتی که یک دولت فلسطینی در کنار اسرائیل وجود داشته باشد تا صلح در منطقه ایجاد شود؛ بنابراین من واقعاً امیدوارم نه‌فقط برای آتش‌بس در روزهای آینده که خبر فوق‌العاده‌ای خواهد بود، بلکه برای صلح واقعی در خاورمیانه. برای رئیس‌جمهور ترامپ در آغاز دوره ریاست‌جمهوری‌اش چیزی غیر از موفقیت نمی‌خواهم تا برای اولین بار بعد از دهه‌ها صلح واقعی در خاورمیانه را هدایت کند، اما این مستلزم آن است که ایالات‌متحده سیاست خارجی خود را اعمال کند و به اسرائیلی‌ها بگوید: «چه بخواهید چه نخواهید، قوانین بین‌المللی، شورای امنیت سازمان ملل، مجمع عمومی سازمان ملل، گروه ۲۰، بریکس، اتحادیه عرب، سازمان همکاری‌های اسلامی، تمام جهان می‌گویند: ما صلح می‌خواهیم. دیگر هیچ جنگی به نمایندگی از سیاست‌های غیرقابل‌دفاع اسرائیل وجود نخواهد داشت». اگر رئیس‌جمهور ترامپ این کار را انجام دهد، تاریخ را برای همیشه تغییر می‌دهد. این کار جهان را به‌شدت امن‌تر می‌کند و صلح در خاورمیانه محقق می‌شود. این اتفاق غیرممکن نیست.
– ممکن است ما زودتر از آنچه فکر می‌کنیم، شاهد تحول تاریخی باشیم، چون دو وزیر نانیاهو، بن‌گویر و اسموتریچ تهدید کرده‌اند که از دولت نتانیاهو استعفا خواهند داد. این‌طور که من فهمیده‌ام استعفای آن‌ها باعث می‌شود که نتانیاهو در کنست، ۶۱ رأی مورد نیاز برای حفظ دولتش را نداشته باشد و در نتیجه دولت او سقوط کند و منجر به برگزاری انتخابات در اسرائیل بشود.
+ مردم باید بفهمند که بن‌گویر و اسموتریچ چه کسانی هستند. این دو در حال حاضر هسته اصلی دولت نتانیاهو و کاملاً افراطی هستند. آن‌ها کسانی هستند که بدون هیچ ملاحظه‌ای، بدون توجه به حقوق بین‌الملل یا هرگونه اخلاقیات، می‌گویند: «ما همه چیز را کنترل می‌کنیم. تمام اراضی اشغالی را ضمیمه می‌کنیم، فلسطینی‌ها را بیرون می‌کنیم، آن‌هایی که زیر بمب‌های امریکایی کشته نمی‌شوند را بیرون می‌کنیم. بمب‌هایی که ایالات‌متحده زمان بایدن به ما داده تا ده‌ها هزار زن و کودک بی‌گناه را بکشیم، بیمارستان‌ها را ویران کنیم و زیرساخت‌های غزه را نابود کنیم». این دو نفر افراطی‌ترین افراد دولت نتانیاهو بوده‌اند. آن‌ها حتی نمی‌توانند آتش‌بس را بپذیرند و می‌خواهند استعفا بدهند. این چیزی است که ما با آن روبه‎رو هستیم. در دوران ریاست‌جمهوری بایدن، سیاست خارجی ایالات‌متحده تا امروز افراط‌گرایی بود، حتی بلینکن در مصاحبه اخیرش گفت: «کاری که اسرائیل انجام می‌دهد، مشکلی ندارد. آن‌ها فقط از خودشان دفاع می‌کنند». نه! کاری که آن‌ها انجام می‌دادند نابودی یک جمعیت بود تا کنترل کامل و غیرقانونی خود را بر سرزمین‌های اشغالی تحمیل کنند و از تشکیل یک دولت فلسطینی در کنار اسرائیل جلوگیری کنند. این کاری بود که آن‌ها انجام می‌دادند؛ بنابراین اگر این دو نفر بروند، پیشرفت بزرگی است.
– آیا بنجامین نتانیاهو در ترور ایزاک رابین دخالت داشت؟
+ اوه، فکر نمی‌کنم. نمی‌دانم… من این‌طور فکر نمی‌کنم، اما چیزی که باور دارم این است که افراطی‌گری و تعصب باعث مرگ یک صلح‌طلب شد. ایزاک رابین آخرین نخست‌وزیر اسرائیل بود که واقعاً تلاش کرد یک دولت فلسطینی و یک دولت اسرائیلی را به‌عنوان پایه‌ای برای صلح ایجاد کند. او نه توسط یک جهادی عرب، بلکه توسط یک یهودی متعصب، از نوعی که امروز در قدرت است کشته شد. می‌توان گفت بسیاری از حامیان سیاسی دولت فعلی، مرگ یک صلح‌طلب را تشویق یا تأیید کردند، حتی جشن گرفتند. این موضوع در تاریخ ثبت شده است. فکر نمی‌کنم نتانیاهو خودش نقشی در این موضوع داشته باشد، اما افراطی‌گری در اسرائیل واقعی شد و این افراطی‌گری پایه سیاست‌های نتانیاهو در طول این سال‌ها بوده است، اینکه «هیچ راهی برای صلح وجود ندارد. آن‌ها می‌خواهند ما را بکشند؛ بنابراین ما کاری را که باید بکنیم، می‌کنیم». دروغ بزرگی است که بسیاری از این جنگ‌ها را به وجود آورده است.
– اینجا ویدئویی است که در آن خبرنگار نیویورک‌تایمز از وزیر امور خارجه، بلینکن می‌پرسد «نگران نیستید که تاریخ شما را به‌عنوان فردی که بر یک نسل‌کشی نظارت کرده، ببیند؟ لطفاً تماشا کنید. کلیپ کوتاهی است. لطفاً به زبان بدن او دقت کنید.
خبرنگار نیویورک‌تایمز: آقای بلینکن نگران نیستید که شاید بر چیزی نظارت کرده‌اید که مردم جهان آن را نسل‌کشی می‌دانند؟
بلینکن: نه. اولاً این‌طور نیست. ثانیاً، در مورد اینکه مردم جهان چطور به آن نگاه می‌کنند، من نمی‌توانم کامل پاسخ بدهم، اما همه باید به واقعیت‌ها نگاه کنند و از آن واقعیت‌ها نتیجه‌گیری خود را داشته باشند؛ و نتیجه‌گیری من روشن است.
– دارد خودش را بیشتر در چاله می‌اندازد.
+ خوب این‌طور نیست که همه باید به واقعیت‌ها نگاه کنند و نتیجه‌گیری خود را داشته باشند. یک پرونده فوری و جهانی وجود دارد که در حال حاضر در دادگاه بین‌المللی دادگستری در حال بررسی است. این پرونده توسط دولت آفریقای جنوبی مطرح شده و بسیاری از دولت‌های دیگر به آن پیوسته‌اند و بر اساس اسناد بسیار دقیق می‌گویند که اسرائیل به شکل گسترده و فاحشی کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ را نقض کرده است.
بنابراین آقای بلینکن نمی‌تواند بگوید «خوب، این نظر شماست. ولی نظر من فرق دارد». ما بررسی دقیق و مفصلی از این موضوع خواهیم داشت که هم‌اکنون در حال انجام است. خواندن اسنادی که درباره این موضوع ارائه شده، تکان‌دهنده است. اسناد بسیار دلخراش و مفصل هستند و خواندنشان فوق‌العاده ناخوشایند است. چون قصد رهبران اسرائیل را برای سکونت‌ناپذیر کردن کامل غزه توصیف می‌کنند. جشن گرفتن ارتش اسرائیل که ویدئوهایش را در تیک‌تاک و دیگر شبکه‌ها پست می‌کنند، درحالی‌که غزه نابود می‌شود، هدف قرار دادن بیمارستان‌ها، مدارس، کلینیک‌ها، مساجد، منابع آب، برق و زیرساخت‌های اساسی، جلوگیری از ارسال فوری‌ترین کمک‌ها، مواد غذایی، تجهیزات پزشکی، کمبود داروهای بیهوشی درحالی‌که پزشکان کودکان را بدون بیهوشی جراحی می‌کنند، کودکانی که در بمباران‌های اسرائیل زخمی شده‌اند؛ و بعد خود پزشکان کشته می‌شوند، حتی پیام‌هایی برای عزیزانشان می‌فرستند: «من باید تا آخر به وظیفه‌ام ادامه دهم». اسرائیل این بیمارستان‌ها را نابود کند. این کارها را پنهانی انجام نمی‌دهد. هر روز ویدئوهایش منتشر می‌شود.
بنابراین، نه، آقای بلینکن، این درست نیست که شما نظر خودتان را دارید و شخص دیگری نظر متفاوتی دارد. شواهد وجود دارند. این اتفاق جلو چشمان ما می‌افتد. این‌ها ثبت شده است، جمع‌آوری و دسته‌بندی شده است؛ و قضات دیوان بین‌المللی دادگستری در حال بررسی آن‌هاست. این یک اتهام واقعی است. فقط یک کلمه نیست که بیهوده مطرح شود. درباره نقض کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ است. من معتقدم دادگاه به ‌زودی حکم خواهد داد و اگر حکم دهد که اسرائیل اقداماتی در راستای نسل‌کشی انجام داده و کاملاً ممکن است که چنین حکمی صادر شود، یک چیز مسلّم است و آن اینکه رهبران ایالات‌متحده، ازجمله بلینکن، بایدن، جیک سالیوان و دیگر رهبران امنیتی در این اقدامات همدست بوده‌اند. این برای من به‌عنوان یک امریکایی تکان‌دهنده است. آنچه اسرائیل انجام می‌دهد، در این زمینه برای من نفرت‌انگیز است، اینکه دولت بایدن تا به این لحظه، درست مثل آنتونی بلینکن، گفت: «نه، من هیچ آسیبی در اینجا نمی‌بینم». برای من به‌عنوان یک امریکایی، انکار غیرقابل ‌تصور مسئولیت است.
– ویدئویی داریم از بالاترین مقامی که به دلیل این موضوع از وزارت امور خارجه بلینکن استعفا داده است. این ویدئو مربوط به دو روز پیش در برنامه ۶۰ دقیقه است. ویدئوی شماره ۱۰ را پخش کنید:
میلر: بیشتر بمب‌ها از امریکا می‌آید. بیشتر فنّاوری‌ها از امریکا می‌آید و تمام جنگنده‌ها، تمام ناوگان بال‌ثابت اسرائیل از امریکا می‌آید. بین هر بمبی که در غزه انداخته می‌شود و ایالات‌متحده ارتباطی وجود دارد، چون هر بمبی که رها می‌شود از یک هواپیمای ساخته‌شده در امریکا انداخته می‌شود.
گزارشگر: می‌توان گفت این حملات هوایی اسرائیل در امریکا طراحی شده‌اند.
میلر: درست است.
+ اسرائیل نمی‌تواند حتی یک روز بدون حمایت مالی و تسلیحاتی ایالات‌متحده، پوشش دیپلماتیک با استفاده از حق وتو در سازمان ملل و ارائه اطلاعات از سوی ایالات‌متحده بجنگد؛ به عبارت دیگر، امریکا در آنچه اتفاق افتاده مشارکت کامل و تمام‌عیار داشته است. ما واقعاً نمی‌دانیم؛ و فکر می‌کنم بیشتر خواهیم فهمید که آیا رئیس‌جمهور بایدن از لحاظ ثبات ذهنی برای ریاست‌جمهوری آمادگی داشته است یا نه. او مسئول است. من نمی‌دانم چه کسی تصمیم‌گیری کرده است، اما تصمیماتی که گرفته شده‌اند این بوده‌اند که به اسرائیل اجازه دهند آنچه نتانیاهو گفته است را انجام دهد. طی ماه‌های گذشته نشانه‌هایی از نارضایتی و نگرانی آقای بلینکن ابراز شده که عملاً هیچ معنایی نداشته‌اند. چراکه ایالات‌متحده چک سفید امضا داده است. این بلینکن بوده که تأیید کرده اسرائیل در چارچوب قوانین بین‌المللی و امریکایی عمل می‌کند، یک تأییدیه دروغین؛ بنابراین همدستی بسیار عمیق است. یک همدستی ساده نیست. این یک همدستی کامل است.
– پروفسور ساکس، بسیار متشکرم. دوست عزیز، شما نمونه زنده‌ای هستید از اینکه صداقت فکری و شجاعت شخصی گاهی می‌تواند مسیر تاریخ را تغییر دهد. منتظر دیدار دوباره با شما هستم.
+ متشکرم. بیایید امیدوار باشیم که رئیس‌جمهور ترامپ کاری را که گفته انجام دهد، امریکا را دوباره مستقل کند تا سیاست خارجی خودمان را داشته باشیم و منافع خودمان را دنبال کنیم؛ و منافع ما در صلح در خاورمیانه با دو کشوری است که در کنار هم زندگی می‌کنند: فلسطین و اسرائیل. اگر رئیس‌جمهور ترامپ این کار را انجام دهد، من در صف اول کسانی هستم که می‌خواهند جایزه صلح نوبل به او برسد. این غیرممکن نیست. به‌شدت امیدوارم که او مسیر صلح را دنبال کند.
– ما هم همین‌طور، پروفسور ساکس. بسیار متشکرم. سفر خوبی داشته باشید. هفته آینده شما را خواهیم دید. متشکرم.
لینک مصاحبه در یوتیوب: https://www.youtube.com/watch?v=old_AB8il_

truth social یک پلتفرم رسانه اجتماعی است که توسط دونالد ترامپ و شرکت او، Trump Media & Technology Group (TMTG) در فوریه ۲۰۲۲ راه‌اندازی شده است. این پلتفرم اغلب به‌عنوان یک جایگزین محافظه‌کار برای پلتفرم‌های رسانه اجتماعی اصلی مانند توییتر و فیس‌بوک توصیف می‌شود.
Tucker Carlson مفسر سیاسی محافظه‌کار مشهور امریکایی، شخصیت تلویزیونی و چهره رسانه‌ای محافظه‌کار است، او همچنین از دخالت ایالات‌متحده در درگیری‌های خارجی، ازجمله حمایت از اسرائیل انتقاد کرده است. حضور ساکس در برنامه کارلسون، می‌تواند واکنش شدید مقامات اسرائیلی را برانگیزد.
“Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm” «شکست پاک: یک استراتژی جدید برای تأمین امنیت قلمرو» یک سند سیاسی که در سال ۱۹۹۶ توسط یک گروه مطالعاتی به رهبری ریچارد پرل برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر وقت اسرائیل تنظیم شد. این گزارش، تغییر اساسی در رویکرد اسرائیل به امنیت و سیاست خارجی خود در خاورمیانه را پیشنهاد می‌کند و از چارچوب سنتی «سرزمین برای صلح» دور می‌شود.
«land for peace» «زمین برای صلح» اصلی برگرفته از قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل است که پس از جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ به تصویب رسید. این چارچوب یک مفهوم اساسی در روند صلح اسرائیل و فلسطین بوده است و بر این ایده تأکید دارد که صلح بین اسرائیل و همسایگان عرب آن می‌تواند از طریق امتیازات ارضی به دست آید.
Itamar Ben-Gvir وزیر امنیت ملی در دولت نتانیاهو.
Bezalel Smotrich وزیر دارایی در دولت نتانیاهو.
Knesset نام پارلمان اسرائیل است که در شهر اورشلیم قرار دارد.
Yitzhak Rabin (1922-1995) رهبر نظامی، سیاستمدار و دولتمرد اسرائیلی بود که دو بار (۱۹۷۴-۱۹۷۷ و ۱۹۹۲-۱۹۹۵) به‌عنوان نخست‌وزیر اسرائیل خدمت کرد. او بیشتر به خاطر نقشی که در روند صلح اسلو، با هدف حل‌وفصل مناقشه اسرائیل و فلسطین داشت و برای ترور غم‌انگیزش در سال ۱۹۹۵ شناخته می‌شود. رابین نماد صلح و شخصیتی محوری در تاریخ اسرائیل است.
The 1948 Genocide Convention کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ که به‌طور رسمی به‌عنوان کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل‌کشی شناخته می‌شود، یک معاهده بین‌المللی مهم است که نسل‌کشی را تعریف و جرم انگاری می‌کند. این کنوانسیون در ۹ دسامبر ۱۹۴۸ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید و در ۱۲ ژانویه ۱۹۵۱ لازم‌الاجرا شد. این کنوانسیون اولین معاهده حقوق بشر بود که توسط سازمان ملل تصویب شد و همچنان سنگ بنای حقوق بین‌الملل است.
Jake Sullivan مشاور امنیت ملی جو بایدن.
فرد مورد اشاره اندرو میلر، معاون دستیار وزیر امور اسرائیل و فلسطین است که در ۲۲ ژوئن ۲۰۲۴ به دلایل شخصی، به‌ویژه تمایل به گذراندن زمان بیشتر با خانواده، در بحبوحه جنگ جاری در غزه، استعفا داد. میلر نسبت به حمایت قاطع پرزیدنت بایدن از اسرائیل ابراز تردید کرده بود و به‌عنوان حامی حقوق فلسطینیان دیده می‌شد.
fixed-wing fleet هواپیماهای بال‌ثابت هواپیماهایی هستند که بال‌هایشان چرخشی نیست و در جای خود ثابت شده است.
ترامپ بارها نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده است، به‌ویژه برای نقشی که در «پیمان ابراهیم» داشته است. پیمان ابراهیم Abraham Accords مجموعه‌ای از توافق‌های تاریخی است که هدف آن عادی‌سازی روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و چندین کشور عربی بود. این قراردادها تغییر قابل‌توجهی را در ژئوپلیتیک خاورمیانه ایجاد کردند، چون نشان‌دهنده به رسمیت شناخته شدن اسرائیل توسط کشورهایی بودند که قبلاً از برقراری روابط با اسرائیل خودداری کرده بودند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
You need to agree with the terms to proceed

نشریه این مقاله

مقالات مرتبط