چشم انداز ایران شماره ۱۰۷

آبان‌ماه امسال در نمایشگاه بین‌المللی مطبوعات شاهد رخداد جدیدی بودیم: مالباختگان مؤسسات مالی چون کاسپین، پدیده شاندیز، ثامن‌الحجج و آرمان البرز، اعم از زن و مرد و پیر و جوان، هرروز در مصلای امام خمینی راهپیمایی می‌کردند و شعار می‌دادند و مسئولان رده‌بالای مملکت را خطاب قرار می‌دادند که چرا دزدی آزاد است؛ حتی وقتی دکتر حداد عادل در حال ایراد نطق اختتامیه بود آن‌ها شعار خود را ادامه دادند. پیش‌بینی می‌شد چون فساد به قول مسئولان نظام، به‌ویژه دکتر احمد توکلی، سیستماتیک شده حرکت این مالباختگان ادامه خواهد داشت. آقای احمد توکلی از سران اصولگرا بر این باور است که حمله نظامی یا انقلاب رنگی نمی‌تواند نظام جمهوری اسلامی را از پای درآورد، ولی این فساد سیستماتیک می‌تواند به فروپاشی نظام منجر شود. مدت‌ها پیش از آبان‌ماه هم مالباختگان در خیابان‌های مختلف تظاهرات و حتی در مقابل پارک لاله شب‌زنده‌داری می‌کردند. فردی که خانه خود را فروخته تا خانه دیگری بخرد و موقتاً پول آن را در بانک گذاشته که از بین نرود و احیاناً سودی به آن تعلق بگیرد وقتی مال خود را از دست بدهد طبیعی است که جانش به لبش بیاید. ابتدا شعار می‌دهد و چون می‌بیند فایده‌ای ندارد به شعور تبدیل می‌شود و به ریشه‌یابی‌های ژرف‌تری می‌پردازد.