کام آواز این روزها تلخ است. چهل روز از خاموشی صدایی جاودان میگذرد که چندین دهه بر تارک موسیقی ایران درخشیده بود. صدایی که اگر روزی آواز دلنشینی بود برای جان های مشتاق موسیقی این سرزمین، امروز هم آن آواز است و هم فریادی از دل و جان مردم ایران. علاقه مندان به موسیقی در سال های نخستین و میانه دهه ۵۰ با برنامه گل ها با صدای او آشنا شدند؛ صدایی که از همان ابتدا رقیبی جدی برای صداهای موجود در موسیقی آن روزگار بود. در دو سده اخیر، شاید بزر گترین تحول در جامعه ایران با انقلاب مشروطه و انقلاب ۵۷ رقم خورده باشد. هرچند این دو انقلاب درنتیجه به آرمانهایی که حامل آن بودند نرسیدند، اما در هردو آنها، بخشهایی از جامعه تحولات بسیار جد یای یافتند. در هردوی این دو انقلاب، زنان دچار دگرگونی در جایگاه شدند. با مشروطه بخشی از زنان پا به میدان مبارزه گذاشتند و دیوارهای عرف و سنت و را عقب راندند و با انقلاب و فتوای رهبر انقلاب مبنی بر حضور زنان و مردان درصحنه انقلاب، دیوارهای روایت های سنتی از مذهب نیز عقب رانده شد.
بی‌تردید شجریان تنها یک موسیقیدان نبوده و از همین حیث، می‌توان در تمام ساعت ها به پرداخت. از همین روست که سیاستمداران هنرمند جامعه شناس در گفتند و نوشتند در این شماره به این سرمایه نمادین بزرگ پرداختیم.
