شیلا قاسمخانی: هرچند هنوز دنیا با رهایی از دست کرونا ویروس فاصله دارد، اما بسیاری از کشورها با واکسن، پیامدهای ناگوار بیماری ناشی از این ویروس را تا حدودی کنترل کرده‌اند. آیا نظام سلامت ما در کنترل همه‌گیری کرونا موفق بود؟ چه موانعی بر سر راه واکسیناسیون شهروندان وجود داشت؟ ورود بخش خصوصی به حوزه سلامت چه پیامدهایی داشته است؟ برای بررسی  این تلاش‌ها و…

گفت‌وگو با پیام روشنفکر مهدی فخرزاده: عمر نظام سلامت در ایران حدود نیم‌قرن است. در این نیم‌قرن، سیاست‌های متفاوتی در مسیر نظام سلامت ایران قرار داشته است. از دهه ۷۰ شمسی هم‌زمان با رها کردن افسار خصوصی‌سازی، آموزش ‌و پرورش نیز به دست تنظیم‌گر بازار سپرده شد. این روند به‌مرور وارد حوزه سلامت نیز شد. سنگ محک اتفاقی که در حوزه‌های بهداشت، درمان و دارو…

گفت‌وگو با مزدک دانشور انسیه ابراهیمی: بسیاری از کسانی که دست بازار را تنظیم‌گر همه مناسبات اقتصادی جامعه می‌دانند، از ورود آن به سه حوزه آموزش، سلامت و امنیت پرهیز دارند. درواقع بسیاری از جریان‌های راست این سه حوزه از زندگی انسانی را به تنظیمات بازار نمی‌سپارند؛ در ایران اما دیوار بازار ابتدا بر سر مدرسه خراب شد و آموزش از اولین حوزه‌هایی بود که…

گفت‌وگو با مصطفی معین طیبه سلمانی: با شروع همه‌گیری ویروس ناشناخته کرونا در دنیا و غافل‌گیری ناشی از بروز گونه‌های متفاوت آن، نظام سلامت ایران همچون دیگر نظام‌های سلامت در دنیا با چالش‌های بسیار جدی و مهمی مواجه شد. مواجهه نظام‌های مختلف بهداشت در دنیا، به تجربیات متفاوتی منجر شد که نوع مواجهه با فراگیری ویروس و واکسینه کردن شهروندان معیاری برای سنجش آن ساختارها…

عزت‌الله مهدوی استاد بهلولی درباره موضوعات و مباحث مختلف، مطلب نوشته و ترجمه کرده، علاوه بر آن مصاحبه و گفت‌وگوهای زیادی از خود به یادگار گذاشته است. به نظر می‌رسد در این میان بحث عدالت و به‌خصوص «عدالت آموزشی» یکی از دغدغه‌های مهمش بوده است. با مراجعه به بخش‌هایی از نوشته‌ها و گفت‌وگوها می‌توانیم به این جمع‌بندی برسیم که اولاً بحث‌های نظری را در این…

نرگس ملک‎زاده مرگ بهانه‌ای است برای قدر دانستن و امروز این چند سطر را به بهانه قدردانی از دوستی می‌نویسم که نمی‌گویم نبودش بی‌تابم کرد، راحت اعتراف می‌کنم مقدمه‌ای شد بر تَرَک‌برداشتنم و به قول دوستی مشترک: «مرگ او اتفاقی دیگر بود برای تداوم افسردگی و سردی حالمان در سال‌های وبا!» مهدی بهلولی را اگر بخواهیم در آموزش و پرورش با یک مفهوم یا کلیدواژه‌ای…

ابوالفضل رحیمی شاد «روشی که برای نگاشتن این یادداشت به کار رفته است، روش توصیفی مبتنی بر یادداشت‌ها و ترجمه‌هایی است که به قلم مهدی بهلولی نوشته شده و مصاحبه‌هایی که مطبوعات، خبرگزاری‌ها و سایت‌های رسمی با ایشان داشته‌اند و همچنین گفت‌وگوهای شخصی که این‌جانب در دوران ده سال آشنایی به‌عنوان یک همکار با وی داشته‌ام». یکی از مشکلات فرهنگی ما در حوزه فرهنگ کار…

شهرام جمالی* دو روز پس از درگذشت ناباوارانه آموزگار اندیشه‌ورز، زنده‌یاد مهدی بهلولی، یادداشتی کوتاه در سوگ او با عنوان «معلمان به‌مثابه روشنفکر آموزشی» نوشتم که البته شاید با توجه به حال و هوای آن روزها، بیشتر رنگ و بوی دلنوشته به خود گرفت. اکنون و در یادداشت پیش‌رو می‌کوشم تا در حد توان و از رهگذر شناختی که از شخصیت و آثار این اندیشه‌ور…

سجاد شجاعی جالوت، تنومند و درست و حسابی مجهز بود و داوود جوان لاغراندامی بود که تنها یک قلاب‌سنگ داشت. داوود جالوت را با یگانه سنگی که بر سرش زد شکست داد. داستان داوود و جالوت به همه جنبش‌های ایستادگی امید بخشیده است. امروز در میان اخلالگری، پولی‌سازی و خصوصی‌سازی آموزش و پرورش دولتی است؛ جنبشی که میلیاردها پول آن را می‌دهند و به طرز…

گفت ‌وگو با مصطفی مهرآیین مهدی فخرزاده: شاید کسانی که زمستان سال ۱۳۳۱ خودروهای ارتش را در حال توزیع ماهی‌های ملی‌شده توسط دولت مصدق می‌دیدند باور نمی‌کردند تا سقوط مصدق چند ماه بیشتر باقی نمانده. آن روز متن جامعه امیدوار بود. همان‌طور کسانی که سال ۱۳۵۵ در مراسم سپاس از شاه شرکت کردند نمی‌دانستند از آن جلال و عظمت، تنها یکی دو سال باقی مانده…

گفت‌وگو با سعید مدنی زینب احمدی: امید مفهومی است همزاد انسان. اگر نباشد، پویش و جنبشی نیست و بودنش ساحت‌های مختلف جامعه‌شناختی و روان‌شناختی دارد. سال‌هاست که سر امید جامعه در ایران با دیوارهای سنگینی برخورد کرده است. آیا جامعه هنوز امیدوار است؟ نبودن امید چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد؟ چه تعریفی از امید وجود دارد؟ سعید مدنی، جامعه‌شناس، روزنامه‌نگار و استاد پیشین دانشگاه در…

سرویس اجتماعی: تاریخ معاصر ما هم تاریخ امید است و هم گویی تاریخ شکست. از مشروطه بدین‌سو گویی دوگانه امید و شکست دائم تکرار شده است. داستانی که در خاورمیانه تکراری است، اما ربکا سولنیت۱ معتقد است با وجود اینکه امید متعلق دنیای آینده است، ریشه در گذشته دارد. با این استدلال آنچه امید را به چالش می‌کشد فراموشی است نه حافظه: «فراموشی به انحای…