انسان از آغازین روزهای زیستنش بر روی زمین، دغدغه بهبود شرایط داشته و برای یافتن منابع و امکانات بیشتر یا گریز از تنگناها، دست به مهاجرت زده است. با صنعتی شدن جوامع، مهاجرت علتی جدید یافت و مهاجران جدید، برای کار در فضای صنعتی جدید که انواع زیست‌های دیگر را به چالش کشیده بود به سمت شهرهای بزرگ راه افتادند. این مهاجرت‌ها از ابتدا همراه با چالش‌های فراوان بود و هم‌زمان، جامعه میزبان و میهمان را با مسائل جدید مواجه می‌ساخت.
زنگ خطر به صدا درآمده است! مهاجرت نخبگان ایرانی و در سطحی کلان‌تر، نخبگان کشورهای درحال توسعه، مسئله‌ای است که هم‌زاد شکل و شمایل جدید دنیاست. در یک‌سو امکانات گسترده و دیگرسو، مشکلات مختلف ساختارهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، جهت حرکت نخبگان جهان سوم را تعیین می‌کند.
